Evelien Geerinckx Photography

Evelien, aangenaam. Enchanté. Nice to meet you. Encantada. Schön, Sie kennen zu lernen. Piacere. Die talen, ik spreek er wel wat. ​• Dertig-en-een-beetje ben ik intussen en een bezige bij. • Sinds een paar jaar ben ik de trotse hondenmama van Flinn – een chocobruine Labrador met een sterk eigen karaktertje. • Voor een goed glas rode wijn mag je me steeds bellen. Globetrotter in hart en nieren; ik hou er van om over de hele wereld van de plaatselijke keuken te proeven. • Mijn allergrootste food crush? De Italiaanse keuken. • Of ik iets écht niet lust? Papaya – dat hoef je niet met mij te delen. EEUWIGE STUDENT Intussen al heel wat jaren geleden studeerde ik grafisch design in de middelbare school. Daarna startte ik mijn universiteitscarrière in Antwerpen om tolk te worden (Italiaans, Frans & Engels), maar koos na enkele jaren voor een meer praktische afstudeerrichting met business, economie en Spaanse lessen. Mijn moedertaal is Nederlands, maar tijdens mijn studies liep ik een tijdje school in Luik, op een Franstalige universiteit. Fantastisch was dat als enige Nederlandstalige tussen al mijn medestudenten. In ieder geval kon ik vlotjes mijn plan trekken in het Frans na afloop. Ik woonde ook even in Cusco (Peru), in het kader van een stage en vrijwilligerswerk met straatkinderen. Dat was, en is, ver verwijderd van mijn leventje in België, maar ik heb mijn hart er verloren. Ik ben mezelf die periode zéker tegengekomen, maar laat het wel een ontzettende meerwaarde zijn voor wie ik nu ben en hoe ik in’t leven sta. MIJN FOTOREIS In 2017 startte mijn verhaal als fotograaf. In het begin fotografeerde ik enkel families, gezinnen en kinderen. Al snel kocht ik een mobiele studio om bij klantjes thuis newborn- en cakesreportages te verzorgen. Even later kocht ik een huis, en ruilde mijn mobiele studio in voor een ‘echte’… die intussen alweer werd gesloten om mij volledig te kunnen focussen op reportages op locatie en om mij te specialiseren in trouwfotografie. HUWELIJKSFOTOGRAFIE Tijdens mijn startjaar vroeg een goede vriendin me of ik haar huwelijksfoto’s kon maken. Ik twijfelde, want dat is écht een vak apart. Ze kon me met wat hapjes en drankjes overtuigen, en dat is waar mijn passie voor huwelijksfotografie ooit startte. Ik volgende een aantal jaren avondschool, en daarna heel wat workshops in binnen- en buitenland. Bijleren en groeien, dat blijf ik ook vol overgave doen voor, voor mij, de allermooiste job in de wereld: de liefde vastleggen. Ondertussen mocht ik wereldwijd al heel wat huwelijken fotograferen, én internationale fotografieprijzen in ontvangst nemen voor zowel huwelijks- als kinderfotografie. Intussen heb ik geleerd om die typische Vlaamse angst om voor mijn trots uit te komen aan de kant te schuiven: I couldn’t be more proud – want… fotograferen dat is hard werken, zowel voor als achter de schermen. …en zo werd ik dus in al die jaren helemaal verliefd, op het fotograferen van de liefde.